Museos
Nun llugar privilexáu de la mariña d'Asturies, a 155 metros sobre'l nivel de la mar, álzase'l Muséu del Xurásicu d'Asturies (MUXA), un muséu singular que, cola forma d'una gran buelga tridáctila de dinosauriu, acueye una de les amueses más completes y didáutiques del mundu sobre estos seres fasci
Anguaño ta instaláu nuna serie d'edificios asitiaos nel cascu históricu d'Uviéu: el Palaciu de Velarde (1765), obra del arquiteutu Manuel Reguera, que coneuta con un inmueble destináu a oficines; la Casa d'Uviéu-Portal (1660), construyida por Melchor de Velasco, y l'edificiu d'ampliación, dis
Esti centru dedicáu al dramaturgu Alejandro Casona fai un percorríu cronolóxicu pela vida y obra del escritor nacíu nel pueblu de Bisuyu.
Na planta alta pue contemplase una bona amuesa de les sos obres y conocer dellos aspeutos de la so vida, los sos viaxes y la so familia.
Datada na década de los 20, promovida pola firma de capital vascu Hulleras de Turón, ye una obra d'inxeniería na que la so amenorgada escala y la so magnífica restauración dexen entender el funcionamientu d'estes instalaciones y lo que foi la historia industrial de la zona.
Bual, como munchos conceyos asturianos, foi tradicionalmente tierra d'emigrantes y la Sociedad de Naturales del Concejo de Boal en La Habana foi una de les más importantes asociaciones d'estes carauterístiques na so dómina.
Esti megalitu asitiáu na sierra de Merillés, xuna de les estribaciones noroccidentales de la Sierra de Peña Mantega, atopar nun aceptable estáu de caltenimientu.
El Monte Areo ye'l principal accidente xeográficu de la rexón del Cabu Peñes. Trátase d'una pequeña sierra que s'alza al oeste de Xixón. El so altor nun algama los 300 metros.
Al traviés de delles maquetes y paneles esplicativos, el visitante va dir conociendo la historia del cotu hulleru (qu'entendía terrenes de los conceyos de Riosa, Morcín y Mieres) y, en particular, el funcionamientu d'esta llínea y los elementos (máquines, vagones, etc.) que dexaron sacar la produ
Esti centru atópase nuna casona rural de dos plantes llevantada nel sieglu XVIII, qu'esperimentó socesives ampliaciones y cambios. L'edificiu ta compuestu de trés cuerpos, el central más adelantáu, y dos llaterales nos que destaquen los corredores de la primer planta.
El castru de San Isidro alcuéntrase sobre la llinia de cumes que señala la divisoria alministrativa ente los conceyos de Pezós y Samartín d'Ozcos, a unos 600 metros d'altitú.
Páxines
Zircon - This is a contributing Drupal Theme
Design by
WeebPal.
