El Castro de Mouguías asítiase aprosimao a 1 quilómetru de la mariña. Ocupa una llomba d'unos 70 metros d'altor, emplazada na marxe derecha del regueru d'Ortigueira. Foi afayáu nel 1939, pero nun foi escaváu per primer vegada hasta los años 1968 y 1970.
Les defenses son de distintes carauterístiques según les aguaes. Mientres nes fasteres oeste y norte nun s'aprecia estructura defensiva dalguna, pel este y el sur el recintu protéxese al meos por trés fosos. Na zona habitacional apréciase un ciertu orde urbanísticu.
Les viviendes dispónense a lo llargo de cais con un trazáu d'enclín ortogonal y son mayoritariamente de planta cuadrangular coles esquines arrondiaes. Dalgunes d'elles presenten escaleres d'accesu que dexen presumir que s'articulaben en dellos altores. Estes encimenten sobre un sucu rellenáu con diversos materiales filtrantes y constrúyense con filaes de pizarra y tongaes de magre.
Carauterísticu de Mougías ye l'eleváu númberu d'estes cabañes nel que fueron atopaos llares claramente llendaes, y les llamaes 'Piedres con Cazoleta'. Estos elementos selláronse p'asegurar el so caltenimientu, polo que na actualidá nun pueden ser contemplaos.
Otru factor que particulariza esti castru al respeutive de los otros conocíos hasta agora nel occidente asturianu ye la diversidá d'obres d'infraestructura que pueden apreciase nes sos cais: canales de desaguadoriu, tramos pavimentados o contrafuertes adosaos a les esquines de les cases pa protexeles del tránsitu de los carros.
El castru tuvo habitáu mientres la segunda metá del sieglu I y primer metá del sieglu II. En sieglos posteriores pudo ser reocupáu.
