Muséu del Pueblu d'Asturies

El Muséu del Pueblu d'Asturies foi creáu nel 1968. Ta formáu por un recintu de 30.000 metros cuadraos al que se treslladaron trés edificios: la Casa de los Valdés, del sieglu XVII; la Casa de los González de la Vega (anguaño Muséu de la Gaita) y el Pabellón d'Asturies na Esposición Universal de Sevilla (1992).

Na llugar hai horros y paneres de los sieglos XVIII y XIX. Hai tamién delles boleres pa xugar a les distintes modalidaes qu'esisten n'Asturies, una esposición de preseos agrícoles, una casa llabradora de planta baxa carauterística del centru d'Asturies y una llamarga que ye una reliquia del paisaxe de marisma qu'apoderaba la desaguada del ríu Piles.

Los fines del muséu son caltener, amosar y espublizar testimonios materiales, gráficos y orales que permitan conocer la sociedá tradicional asturiana y caltener la so memoria. El muséu cuenta con una amplia coleición de materiales etnográficos, documentos gráficos (grabaos, litografíes, dibuxos...) y una fonoteca de música asturiana.

Na Casa de los González de la Vega, casona de corredor construyida nel 1757 y orixinaria de Serín (Xixón), o Muséu de la Gaita, preséntase una coleición de gaites procedentes del norte d'África, Europa Oriental y Central, sobre manera Francia, Reinu Xuníu y la Península Ibérica.

La Casa de los Valdés alluga una esposición permanente titulada "La fotografía n'Asturies, 1850-1965", na que s'amuesa la evolución de la fotografía y de la sociedá asturiana nesos años, amás d'esposiciones temporales y un centru de documentación de fotografía asturiana abiertu a investigadores que cuenta na actualidá con más de 200.000 imáxenes.

La Casa Llabradora ye un modelu de vivienda bien común ente los llabradores del centru d'Asturies. Ta formada por cocina, dos cuartos, una corte con tenada y un portal. Tolos muebles, enseres y ferramientes correspuenden a los d'una vivienda de la segunda metá del sieglu XIX.